Positron emissie tomografie ( PET ) is een belangrijk weergavehulpmiddel voor vele soorten kanker en vele soorten ziekten CNS (kleurenfotografie plaat 3 ) . Dat CT- en MRI -scans tonen de structuur ( anatomie ) van het lichaam , PET-scans tonen de verschillen in levende weefsels ( fysiologie ) . PET-scans vereisen de toediening van een radioactieve stof , vaak een radioactieve suiker , zoals fluor - deoxy - glucose ( FDG ) , geproduceerd in een cyclotron . Verschillende radioactieve elementen kunnen worden gebruikt voor PET scanning , en ze hebben allemaal een atoomkern die transformatie ondergaat van een proton ( een positief geladen subatomaire deeltjes ) in een neutron ( neutraal subatomaire deeltjes ) . Als gevolg van deze transformatie wordt een positron vrijgegeven . De positron vervolgens gecombineerd met een elektronen , die energie produceert in de vorm van gammastralen . De PET-scanner detecteert de energie gevormd uit de gammastraling , die vervolgens wordt gereconstrueerd om een beeld te vormen . PET-beelden hebben niet de fijne details van MRI-scans , maar ze vertonen verschillen in het metabolisme , of het gebruik van energie in de hersencellen .

Meer dan 50 jaar geleden ontdekten wetenschappers dat glucose wordt opgenomen door levende cellen en die snel groeiende kankercellen nemen meer glucose dan normale cellen . Hoewel vroege studies PET gesuggereerd dat de radioactieve tracer FDG correleert met de snelle reproductie van kankercellen , meer recente studies suggereren dat er een correlatie tussen het aantal levende kankercellen aanwezig . Echter , andere aandoeningen , zoals infectie , kan ook van radioactieve glucose hoger niveau dan normaal weefsel . Zo hoeft hoge FDG opname niet noodzakelijk kanker.

Het verschil in opname van FDG in normaal hersenweefsel en in de langzamer groeiende tumoren kan lichte zijn , daarom is PET gebruikt om onderscheid te maken tussen kwaadaardige en agressieve tumoren (die intenser tonen in de scan , wat aangeeft meer radioactieve tracer op dit gebied) en langzaam groeiende tumoren ( die kunnen aantonen ongeveer dezelfde hoeveelheid radioactieve tracer de normale hersenen ) . Vóór behandeling, hogere FDG opname in hersentumoren aangetoond in sommige studies worden geassocieerd met een slechtere prognose . Na bestraling , kan FDG -PET worden gebruikt om onderscheid te maken tussen een resterende levende tumor en een tumor die is dood, maar toch toont het contrast enhancement op een MRI -of een CT-scan .

Bepaalde beperkingen bestaan echter het gebruik van PET de respons van de patiënt op hersentumortherapie controleren . Na therapie veel patiënten zowel tumor necrose en restanten levende tumor in de hersenen . Een PET-scan die hoge FDG opname toont suggereert dat er levende tumor aanwezig is , maar een lage FDG opname betekent niet dat de hersenen is tumorvrij . Kleine hoeveelheden levende tumor aanwezig kunnen zijn.

Total body PET-scans worden vaak gebruikt bij de evaluatie van patiënten met longkanker , borstkanker en melanoom metastasen in de botten , longen , lever en andere organen . Hoewel grotere hersenmetastasen kan worden gedetecteerd in deze gehele lichaam scans kunnen kleine metastasen gemist , en een MRI van de hersenen kan nodig zijn om deze reden . In het algemeen kan een tumor die kleiner is dan 1 centimeter ( 0,5 inch ) niet toegankelijk met een huisdier. Tenslotte , omdat een PET vereist de toediening van een radio-isotoop , veel artsen patiënten beperken tot drie of vier onderzoeken per jaar . Een negatieve zwangerschapstest is ook vereist voor vrouwen in de vruchtbare leeftijd .

Niet elke "nieuwe" gebied op een MRI-scan van een hersentumor patiënt is een herhaling van de tumor , hoewel de kans op herhaling serieus genomen moet worden . Enkele andere abnormaliteiten die op een MRI-scan onder bestraling effecten , vasculaire abnormaliteiten , waaronder beroerte en " artefacten . " Artefacten valse beelden die worden geproduceerd door het beeldvormende proces of door de beweging van de patiënt . De neuroradiologist interpreteren van de scan vergelijkt alle beelden in de reeks , zoals het frontale , axiale , sagittale en sequenties te bepalen of de " nieuwe " gebied is een artefact , maar het is niet altijd mogelijk om te bepalen of het nieuwe gebied verschijnen op de MRI is duidelijk gerelateerd aan de oorspronkelijke tumor , in het bijzonder met een kleine afwijking. De herziening van de scans met uw arts kan nuttig zijn . Hij kan een follow - up MRI aanbevelen binnen 4 tot 6 weken te bepalen of de afwijking stabiel . Hoewel een biopsie kan worden uitgevoerd om te bepalen of het zien op de MRI is een tumor , zou dit natuurlijk meer risico. Sommige afwijkingen stabiel blijven of zelfs volledig op te lossen over een periode van een paar weken.

Uw arts van mening is veel factoren bij het bepalen van de frequentie van de follow - up MRI-scans . Hoewel er geen specifieke richtlijnen voor de follow - up van hersentumoren , een algemene regel is dat als het resultaat van de scan een impact hebben op de beslissing van de patiënt voor verdere behandeling zou hebben , een scan is recommended.For patiënten die goedaardig of zeer hebben langzaam groeiende tumoren , zoals meningiomen , kunnen scans keer per jaar of nog minder vaak nodig zijn , indien de patiënt niet met klachten . Als de patiënt hoofdpijn heeft ontwikkeld , bijvoorbeeld, en heeft een meningeoom die stabiel is geweest voor meerdere jaren, is het mogelijk dat de hoofdpijn zijn volledig los , maar zowel de arts als de patiënt worden gerustgesteld als een follow - up scan toont geen nieuwe afwijkingen .

Anderzijds kunnen meer agressieve tumoren , zoals glioblastoom of primaire centrale zenuwstelsel ( CZS ) lymfoom , aanwijzingen dat ook zelfs wanneer MRI 1 maand uit elkaar genomen tonen . Voor patiënten die een behandeling ondergaan , zoals radiotherapie of chemotherapie , oncologen adviseren gewoonlijk een vervolg scannen aan het einde van de behandelingscyclus , eventueel 4 weken , 6 weken , of zelfs langer , afhankelijk van de behandeling . Patiënten die reeds op een klinische proef worden behandeld zijn verplicht om scans op specifieke punten hebben in door het behandelprotocol tijdstip. In afwezigheid van nieuwe symptomen , zal oncologen adviseren gewoonlijk evaluatie van de respons op de behandeling net voor een nieuwe cyclus begint .

Na voltooiing van de behandeling , de meeste patiënten blijven scans regelmatig - langere intervallen voor langzamer groeiende tumoren en kortere intervallen agressieve tumoren . Follow- up -scans kunnen zeer kleine tumoren op te sporen voordat ze symptomen veroorzaken . In sommige gevallen zijn deze kleinere tumoren vatbaar zijn voor specifieke soorten behandelingen , zoals Gamma Knife radiochirurgie , dat zou onmogelijk zijn als de tumor groter .

Patiënten met metastatische tumoren typisch opnieuw worden geëvalueerd voor alle sites van de ziekte na behandeling is voltooid . Sommige patiënten vereisen CT- scans van de borst en buik om de primaire tumor te evalueren . Het kan geschikter voor deze patiënten een CT-scan van de hersenen op hetzelfde moment , maar als er een gebied dat verdacht een nieuwe tumor op de CT -scan , MRI kan toch nuttig zijn vanwege een hogere resolutie . Ook het doel van beeldvorming is het succes van eerdere behandeling te evalueren en te bepalen of een nieuwe of residuele tumor een verandering van behandeling vereist .

Patiënten zich vaak af of er een soort van lange termijn letsel door teveel MRI-scans . Onlangs hebben radiologen meer bewust van de bijwerkingen van de contrastmiddelen gebruikt in zowel CT en MRI worden . Hoewel we weten van geen definitief letsel door magnetische resonantie gebruikt in een MRI , heeft MRI-contrastmiddel ( gadolinium ) allergische reacties en nierschade veroorzaakt .

Dit is uiterst moeilijk te verklaren in leken termen, maar de zeer naam, MRI, is een korte beschrijving van het beginsel van MRI. Iedereen is bekend met magneten en het feit dat magneten een noordpool en een zuidpool. Er is een magnetisch veld van de aarde, maar de magnetische kracht van een MRI tenminste 1000 maal sterker dan de aarde magnetische kracht. De kernen van waterstofmoleculen van de hersenen en magneten hebben een noordpool en een zuidpool. In het magneetveld van een MRI eenheid, alle noordpolen van de waterstofkernen van de hersenen te lijnen in een richting. Het MRI apparaat stuurt een radiosignal de kernen, waardoor ze 90 graden draaien. Wanneer de radiosignal uitschakelt, de kernen gaan terug naar hun oorspronkelijke positie. Als de kernen plaats veranderen, zenden ze een elektromagnetisch signaal (resonantie) dat is vastgelegd op een computer. De computer bepaalt precies waar het signaal vandaan komt, en het is deze lokalisatie dat een beeld produceert. De sterkte van het elektromagnetische signaal van abnormaal weefsel in de hersenen verschilt van het signaal van de normale hersenen, waardoor een andere grijstint of verschillend radiosignal. De meeste patiënten die verdacht worden van het hebben van een tumor krijgt een intraveneuze injectie van gadolinium. Het gadolinium contrastmiddel definieert bepaalde gebieden van de hersenen die geen intacte bloed-hersenbarrière, zoals de hypofyse en pijnappelklier, evenals sommige tumoren hebben.

Hoewel het een eenvoudige voorstelling zeggen dat een MRI detecteert de subtiele verschillen in waterstofgehalte van de structuren van de hersenen, dat is precies wat het doet. Alle van de klikken, gonst, en stootte die je hoort tijdens een MRI-onderzoek zijn circuits waardoor de magneten van de waterstofkernen om heen en weer te draaien. Een typische MRI omvat verschillende soorten beelden. Elk beeld heeft verschillende informatie en kan plaatsvinden in axiale, coronale of sagittale vlakken. Ook kan de dikte van de segmenten worden aangepast om betere definitie van kleine structuren mogelijk.

De meest voorkomende MRI apparaten gebruiken magneten van 1,5 Tesla, maar sterkere magneten bijvoorbeeld 3,0 Tesla zijn in vele centra. Deze units produceren beelden met een betere resolutie.

M. L. 's reactie:

Ik heb veel van MRI-scans gehad (meer dan een dozijn nu), en hoewel ik niet claustrofobisch, ik kan zien waarom veel mensen een moeilijke tijd zou hebben met een MRI. Liggend op een tafel en met deze machine schuif je in wat voelt als een zeer krappe tunnel kan iedereen het gevoel dat ze nodig hebben om eruit te komen! Sommige patiënten Ik weet neem een medicijn genaamd Niravam, die vergelijkbaar is met de anxiolytica Xanax, maar veel sneller werkt. Ik heb niet om iets aan te nemen, maar ik weet dat het belangrijk om niet te friemelen. Een techniek die lijkt te werken voor mij is om mijn ogen te sluiten en neem diep adem. Ik focus op de adem die ik neem in en degene die ik uitademen. Ik probeer niet te denken over het feit dat ik in een "tunnel." Door het gebruik van deze techniek, meestal kom ik aardig in de buurt om in slaap te vallen. Zorg er ook voor dat de MRI-technicus geeft je wat oordopjes. De MRI-machine kan soort luid. De oordopjes echt helpen bezuinigen op het lawaai, en soms maken ze het makkelijker voor mij om asleep.When vallen de technicus geeft me de contrastvloeistof, ik probeer het niet te laten komen voor mij, maar ik hou niet vast te zitten met naalden. Typisch, technici die intraveneuze katheters in te voegen op een regelmatige basis hebben de procedure zo goed dat ze weten hoe het te doen, zodat het niet echt pijn doen. Ik nooit kijk naar de plaats waar de naald wordt geplakt, ik gewoon altijd voor zorgen dat en vertel de monteur, "! Doe me alsjeblieft geen pijn" Hoewel mijn tumor niet heeft aangetoond enige heldere gebieden van contrast verbetering, ik weet dat is het belangrijk om het contrast toch hebben, omdat elke verandering aanzienlijk kunnen zijn.

Tijdens het eerste jaar van mijn behandeling, had ik MRI-scans om de 3 maanden. Toen ik voltooide behandeling, had ik nog steeds frequent MRI-scans alleen maar om ervoor te zorgen dat alles was stabiel, maar in de laatste paar jaar heb ik geleidelijk verlengd de tijd tussen de scans. Voor een tijdje, had ik scans om de 6 maanden, maar in juli 2008, had ik een reeks van aanvallen. Omdat mijn artsen wilde er zeker van dat er geen tumorgroei dat de aanvallen veroorzaakt had, moest ik vaker MRI-scans hebben voor de komende maanden. Hoewel ik weet dat het belangrijk is om follow-up over eventuele veranderingen in mijn conditie, mijn man en ik, vooral mijn man, ademen een beetje makkelijker elke keer mijn MRI-scan is teruggekomen "clean." De reden dat ik zeg "vooral mijn man" is dat ik herinner me de beste tip die werd gegeven aan mij van een steungroep counselor: ". Als u de uitkomst van een situatie niet kan veranderen dan maak je geen zorgen over het" Als je denkt over die verklaring, het maakt veel van gevoel, en het is echt vast met mij door de jaren heen. Ik merk dat ik het beoefenen van deze in veel gebieden van mijn leven, vooral wanneer het tijd is voor mijn volgende MRI-scan. Ik weet dat er niet een ding dat ik kan doen om het resultaat van die scan te veranderen, dus ik maak je geen zorgen over de resultaten. Als de resultaten terug te komen en ze zijn niet 100% positief, dan weet ik zal er mogelijkheden voor mij om te bespreken met mijn neuro-oncoloog. Je zou kunnen denken dat klinkt een beetje te simplistisch, maar als je merkt dat je zorgen te maken over MRI-scan resultaten of dat uw tumor gaat om terug te komen, dan zou ik u aanraden om eerst na te denken over wat je wel en niet kan beheersen. Als u de uitkomst niet kunt veranderen, dan maak je geen zorgen over omdat zorgen te maken over iets dat je niet kunt veranderen zal alleen leiden tot meer stress en angst. Als u uw inspanningen richten op situaties die u kunt bedienen, zoals uw behandeling en follow-up, dan wordt u regisseren je energie op een positieve manier en hopelijk zult merken dat uw stress aanzienlijk zal afnemen.