Efficiency
- Gepubliceerd in Gezondheid
- Reageer als eerste!
ratio van energie input en energie output
ratio van energie input en energie output
- witte spiervezels genereren een hogere piek bij hogere snelheden dan rode spiervezels
- spiervezels genereren hun piek op 1/3e van hun maximale verkortingssnelheid.
- Wanneer de kracht 2x zo groot is, wordt de max. power ook 2x zo groot
(de myosine/actine overlap)
de kracht (F, Force) wordt berekend in Newton (N)
F = m.g
de arbeid is de kracht x de verplaatsing. Deze wordt berekend in Joule of N.m
(newton.meter) (is gelijk aan M = Moment)
W(ork) = F.s of F.s cos θ (verplaatsing
tenopzichte van een hoek) het vermogen is de kracht x de versnelling.
Deze wordt berekend in Watt, J/s of Nm/s
P(ower) = F.s/t of F.v of m.a.v (a=g op aarde)
= M.θ/t = M.ω = L.ω.α
Iets op 1 plaats houden vergt dus geen arbeid of vermogen!
Een spier heeft een aantal basale eigenschappen:
(vb. deltoideus): vezels lopen meerdere kanten op, niet parallel aan het bot.
Een fusiforme spier is efficiënter dan een pennate spier. Toch is een pennate spier vaak krachtiger, omdat de PCSA (physiologic cross-sectional area, fysiologische dwarsdoorsnede) groter is.
( vb: rectus femoris) : vezels lopen twee kanten op, niet parallel aan het bot
(vb. gastrocnemius) vezels lopen een kant op, niet parallel aan het bot
niet parallel aan het bot lopende vezels.
(vb. biceps brachii) : parallel aan het bot/pees
Je hebt verschillende soorten spierweefsel:
Type I: traag spiervezels rood contraheert langzaam, maar is niet snel moe
Type IIa: snel spierweefsel wit contraheert snel, is niet snel moe
Type IIb: snel spierweefsel wit contraheet snel, is snel moe
Je kunt spiervezels zowel electrisch als in vivo contraheren. Wanneer je dit electrisch doet is de volgorde “verkeerd”, Dit heeft te maken met Size priciple; electrische stimulatie geeft namelijk een sterk signaal, wat door grote axonen(motor units) wordt opgevangen -> wit. Als je zelf een spier aanspant begint dit met een zwak signaal, dit wordt eerst opgevangen door kleine axonen -> rood.
Bij in vivo simulatie is de volgorde wel normaal. Dan is in het begin een vooral oxidatief proces (veel myoglobine/hemoglobine, vandaar ook dat dit rood spierweefsel is) aan de gang waarbij weinig kracht wort geleverd (type I), daarna type IIa en IIb. Spieren kunnen ook verschillende vormen hebben qua vezels.
wanneer er 1 signaal komt, vormt zich er 1 actiepotentiaal. Dit is een Twitch. Wanneer er vele actiepotentialen achter elkaar komen, vormt dit een tetanus, ofwel, een schommelende hoge lijn.
geen zenuwactiepotentiaal, geen spieractiepotentiaal, kracht verzwakt, en lengte veranderd mogelijk (hoeft dus niet)
de zenuw geeft een actiepotentiaal door aan een eindplaatje. Deze wordt omgezet in een spieractiepotentiaal, waarna actine/myosinekoppeling plaatsvind. Er zal een verandering in kract en lengte plaats vinden (tenzij de spier isometrisch blijft of de spier al maximaal is ingekort)
Alleen de moment-hoek grafiek verandert. Volume groter, meer sarcomeren parallel -> meer kracht dus ook een groter koppel want de momentsarm blijft gelijk. Arbeid: afgelegde weg gelijk, kracht groter dus arbeid groter.