terugtrekken van liefde
- Gepubliceerd in Gezondheid
- Reageer als eerste!
het negeren, isoleren of openlijk niet waarderen van het kind.
het negeren, isoleren of openlijk niet waarderen van het kind.
het stoppen van ongewenst gedrag door middel van het laten gelden van ouderlijke macht (dreigingen, slaan).
worden toegepast om wenselijk gedrag aan te moedigen, of onwenselijk gedrag te ontmoedigen. Door op redelijke toon met een kind te praten en uitleg te geven (algemeen meest effectief).
Ouders kunnen gebruik maken van verschillende vormen van discipline tijdens de opvoeding. Over het algemeen werkt het beter om wenselijk gedrag van een kind te bekrachtigen, dan onwenselijk gedrag te bestraffen. Lichamelijke straffen (niet de bedoeling om een kind pijn te doen, maar om te corrigeren) worden gezien als meest effectief wanneer dit af en toe wordt toegepast door liefdevolle ouders. Tegenwoordig wordt er wel steeds meer bewijs gevonden dat lichamelijke straffen enkel schade toebrengen aan het kind (harde straffen zijn counterproductief). Discipline gaat over in mishandeling wanneer het kind schade oploopt. Psychologische agressie verwijst naar verbale aanvallen die psychische schade tot gevolg kunnen hebben (schreeuwen, dreigen).
georganiseerde spelletjes met procedures (neemt toe als kinderen naar school gaan).
in de sociale dimensie van spel zijn er zes types. Midred B. Parten onderscheidde zes types van spel, geordend van het minst sociale type naar het meest sociale type. Hoe socialer, hoe meer er sprake is van interactie en samenwerking. Parten ging ervan uit dat de minder sociale types van spel (alleen spelen) zorgen voor sociale, psychologische en educatieve problemen. Tegenwoordig kijken onderzoekers niet alleen of een kind alleen speelt maar ook waarom (verlegenheid).
In het spelgedrag van jongens en meisjes zitten een aantal verschillen. Meisjes spelen over het algemeen rustiger dan jongens. Jongens zijn vaak actiever, rennen in het rond en zijn hardhandig in hun spel. Jongen spelen ook vaak in grote groepen, terwijl meisjes de voorkeur geven aan kleinere, intiemere groepjes meisjes werken vaak samen wanneer zij spelen, jongens bezitten een meer competitieve manier van spelen. Meisjes spelen vaker met speelgoed dat typisch is voor jongens, jongens zijn wat dat betreft meer eenkennig.
gebruiken van ingebeelde objecten, acties of rollen (neemt af als kinderen naar school gaan).
het gebruiken van objecten of materialen om iets te maken.
herhaalde oefeningen in grote spierbewegingen.
spel is belangrijk voor een gezonde ontwikkeling van het lichaam en de hersenen.
deze theorie omschrijft een cognitief mechanisme waardoor leren over geslacht en geslachtstypering ontstaan. Volgens deze theorie beginnen kinderen gebeurtenissen en mensen te categoriseren en organiseren ze hun observaties rondom het schema van geslacht. Dit doen ze omdat ze zien dat de maatschappij mensen ook zo classificeert. Als kinderen vier tot zes jaar zijn, merken ze alleen informatie op die consistent is met hun eigen schema’s en overdrijven het. Tussen de zeven en acht jaar worden de schema’s complexer en integreren ze ook tegensprekende informatie.
de realisatie van een kind dat zijn/haar geslacht hetzelfde zal blijven.
Kohlberg’s cognitieve ontwikkelings theorie houdt in dat kennis over het geslacht vooraf gaat aan geslachtsgebonden gedrag (ik ben een jongen dus ik houd van jongensdingen).
traditionele sociale leertheorieën gaan ervan uit dat kinderen een bepaalde geslachtsrol aannemen door rolmodellen te observeren. De sociaal cognitieve theorie van Bandura is gebaseerd op het idee dat kinderen geslachtsrollen leren door socialisatie.
theorieën binnen deze benadering gaan ervan uit dat kinderen actief zoeken naar aanwijzingen met betrekking tot geslachtsrol binnen hun sociale wereld.