Te Velde, H.
- Gepubliceerd in Geschiedenis
- Reageer als eerste!
zie Aerts
zie Aerts
Wees er samen met A. Fanfani op dat het kapitalisme zowel in katholieke als in protestantse regio’s opgang gemaakt heeft tijdesn XVI, als reactie op Weber
- stelde in ‘Les origines de la France contemporaine’ (1878) dat elke historicus gedomineerd is door de elementen ras, milieu (geografische omstandigheden) en moment (historische omstandigheden)
- positivist, had een racistisch vijandsbeeld
analytische geschiedfilosofie: revival van het 19de eeuwse positivistische geloof in de toepasbaarheid van wetten in de menswetenschappen
56-120 na Chr, legt in ‘de origine et situ Germanorum’ een etnografische belangstelling voor de Germanen aan de dag, en schildert vooral in zijn Annalen en Histories een psychologisch indringend portret van de eerste eeuw van de keizertijd. Beschrijft individuen met stilistisch grote klasse, vader van de genadeloze oneliner. Had het voornemen de geschiedenis sine ira et studio (zonder woede en met ijver) te beschrijven, en formuleerde zo een claim op ‘objectieve onpartijdigheid’
Poneerde op basis van Darwins theorie dat de privileges van de elite gelegitimeerd waren op basis van hun succes in de selectiestrijd
samen met Plutarchus een voorbeeld van Romeinse geschiedschrijvers die een morele functie aan hun geschiedschrijving gaven door ze in een biografie over na te volgen prototypen te gieten
zijn ‘Vita Caesarum’ stond model voor Einhards ‘Vita Caroli’
vernieuwt, samen met Hanawalt, Chiffoleau en Muchembled, de visie op familie, criminaliteit, sociale netwerken en elites in het Ancien Régime
steld in ‘Past en Present’ de ‘revival of the narrative’ vast
grafelijk klerk uit het begin van de 14e E en auteur van een klassieke verhalende bron over de ook voor Holland bewogen jaren rond 1300)
Voorbeeld van de factor van de geschiktheid van de voedingsbodem en die van bereidheid tot receptie: masturbatie, zie Lacqueur
Steedman gaat een stapje verder dan Spiegel, en wijst op het aparte karakter van de teksten waarmee historici doorgaans werken: de historicus/a die archiefteksten leest, neemt per definitie kennis van teksten die niet voor hem/haar bedoeld waren. Hij/zijn is een niet geïntendeerde lezer, de tekst was niet voor hem/haar geschreven, het methodologische extrapoleren van bevindingen die geformuleerd zijn op basis van de studie van literaire en andere teksten die wel voor anderen bedoeld zijn, gaat derhalve niet op voor archivalia
zijn totalitarisme kwam aan het licht aan de ineenstorting van de Sovjet Unie
in zijn SU wordt brutaal misbruik gemaakt van pseudo – historische argumentatie
Auteur die beklemtoont dat er iets als ‘theory of the middle ground’’ bestaat. Uit haar praktijk leidt ze af dat er tussen het positivistische geloof (teksten verwijzen naar realiteiten die buiten de tekst bestaan) en de postmoderne scepsis (teksten verwijzen naar teksten), een tussenweg bestaat: de bronnen verwijzen ook naar een werkelijkheid die buiten andere teksten bestaat => Steedman
- cyclus-historicus, meent op- en neergaande bewegingen in de beschavingente kunnen onderkennen
- stelde in ‘Untergang des Abendlandes’ (1918) dat Europa onderworpen was aan een fatale curve van aftakeling en dood, zoals een menselijk organisme (heropflakkering van de beschavingstheorie van Ibn Chaldoen)
zijn cyclustheorie is een poging om de evolutie van de universele mensheid binnen nieuwe structuren, namelijk de groeiende en kwijnende beschavingen, te behandelen
Stelde dat de mens evolueert naar steeds meer geraffineerde samenlevingsmodellen