Elke staat heeft specifieke regels om te bepalen wanneer en hoe een persoon met een psychiatrische handicap kan worden opgenomen in het ziekenhuis op een onvrijwillige basis. In het algemeen is het doel is om behandeling te bieden in de minst beperkende instelling die veilig en geschikt. Dit is niet alleen een behandeling filosofie, maar wordt ondersteund door de federale wetten, zoals de Olmstead wet die tot doel hebben de grondwettelijke rechten van het individu te beschermen.

Vanwege de variabiliteit tussen staten, moeten verschillende processen die moeten worden gevolgd bij het zoeken naar onvrijwillige opname. Omdat we praten over het wegnemen van iemands vrijheid, zelfs als voor slechts een korte periode-elke staat heeft geschreven in de wet verschillende waarborgen die ervoor zorgen meerdere evaluaties en soms zelfs de betrokkenheid van een rechter voor een onvrijwillige opname wordt goedgekeurd. In de meeste staten, echter, een arts heeft de mogelijkheid om een persoon toe te laten op een onvrijwillige basis naar een psychiatrische afdeling of het ziekenhuis.

Elke opname-eenheid / afdeling of het ziekenhuis is enigszins anders gestructureerd . Maar de algemene aanpak van een multidisciplinair behandelteam dat bestaat uit een arts (MD of DO ) , verpleegkundigen , een maatschappelijk werker , therapeuten (eventueel ergotherapeuten , beeldend therapeuten , en recreatieve therapeuten ) , assistenten , en eventueel een psycholoog . Het is gebruikelijk dat een patiënt moet worden toegewezen aan een dagelijks contact persoon , of primaire arts , voor de coördinatie van zijn totale zorg. Met opname ziekenhuis verblijven wordt heel kort , het doel is om snel te stabiliseren symptomen van de persoon in een veilige omgeving . Als de persoon zich in een manische of gemengde toestand , wordt de stabilisatie meestal bereikt door het gebruik van kalmerende en sederende medicatie in combinatie met een stemmingsstabilisator zoals lithium , lamotrigine of valproaat ( zie hoofdstuk 5 ) .

Typisch, medicijnen om de slaap te reguleren zal ook ter beschikking worden gesteld . In alle gemoedstoestanden kan een goede nachtrust 's nuttig zijn bij het verplaatsen van dingen in de goede richting .

Voor een persoon die ernstig depressief , kunnen behandelingen omvatten stemmingsstabiliserende medicatie, antipsychotica als psychose aanwezig is , en eventueel een anti - depressivum . In situaties waarin de depressie , manie of gemengde episode ernstig is en niet reageren op medicatie , kan elektroconvulsietherapie ( ECT ) worden overwogen . ( Zie hoofdstuk 8. )

Afgezien van medicijnen en de veilige omgeving , zal klinische behandeling teams ook snel werken om belangrijke stressoren ( echtelijke conflicten , financiële problemen , gebrek aan verzekeringen , juridische kwesties , enz. ) aan te pakken en samen te trekken ontladen plannen , zodat de behandeling gestart in het ziekenhuis de grootste mogelijkheid om te worden voortgezet in een lessrestrictive community setting . Dit verband op ambulante zorg - discharge planning - is cruciaal. Voor familie , kennismaking met de behandeling team is belangrijk.

Omdat er veel regels rond vertrouwelijkheid , een stap die moet in het begin van de toelating gebeuren is voor de patiënt in te stemmen met zijn familie en / of significante andere worden toegestaan om deel te nemen aan de behandeling. Dit wordt gedaan door middel van de ondertekening van een formulier ( vrijgeven van informatie ) die ziekenhuispersoneel geeft toestemming om de aangewezen mensen te praten .

Wanneer een patiënt wordt vastgesteld dat niet langer op dreigend gevaar voor zichzelf of anderen te schaden en om te kunnen voorzien in zijn basisbehoeften in een minder beperkende instelling , zal hij worden afgevoerd. Typische volgende stappen in behandeling kan bestaan uit :

• Gedeeltelijke ziekenhuis 's • Intensieve ambulante programma's • Prive psychiaters en therapeuten • Poliklinieken...

Sinds de sluiting en inkrimping van de meeste grote staatsbedrijven ziekenhuizen in de afgelopen decennia zijn intramurale ziekenhuisopnames steeds kort ( een paar dagen tot een paar weken ) en de crisis gericht . Recente statistieken van de Centers for Disease Control ( CDC ) plaatst de gemiddelde duur van het verblijf voor een psychiatrische opname tussen zeven en tien dagen . Maar die nummers zijn een beetje misleidend , omdat ze onder mensen die al toegelaten tot de staatsziekenhuizen voor langere tijd ( maanden tot jaren ) . In werkelijkheid kan een erkenning zo kort als een dag tot enkele dagen .

De belangrijkste redenen waarom iemand zal worden opgenomen in het ziekenhuis - vrijwillig of tegen hun wil - zijn , omdat ze gelooft actief suïcidaal , moorddadig , of zo invalide als gevolg van haar psychiatrische aandoening die ze niet kan voorzien in haar basisbehoeften te zijn . Als een van deze voorwaarden niet wordt voldaan , zelfs als een persoon bereid is om vrijwillig worden toegelaten voor de stabilisatie van actieve symptomen , kunnen verzekeraars beweren dat de medische noodzaak niet is voldaan en kan weigeren of vraag het betalen voor de toelating .

Veel gezinnen hebben de frustrerende ervaring van naar de spoedafdeling met iemand die opgewonden en manische of ernstig depressief , en het hebben van hen " samen trekken " terwijl ze worden geëvalueerd . Het netto resultaat is dat de crisis arts of arts ziet iemand die in een goede controle en ontkent alle gedachten te willen om zichzelf of iemand anders gewond . Bij gebrek aan andere informatie , die persoon zal worden vrijgegeven. Dan is de familie weer terug waar ze begonnen - met iemand die gevaarlijk impulsief , gedragsmatig out-of -control , ernstig gehandicapten , suïcidaal of moorddadig , en nu ook boos op je voor hen hebben gebracht naar de eerste hulp .

Elke staat heeft specifieke criteria om te bepalen wanneer en hoe iemand kan worden toegelaten tot een intramurale voorziening tegen zijn wil . Deze meestal midden op de persoon die dreigend suïcidaal , moorddadig , of zo invalide als gevolg van zijn psychiatrische symptomen die hij niet kan voorzien in zijn eigen basisbehoeften (voedsel , kleding, onderdak ) . Als iemand is manisch , in een gemengde toestand , psychotische of zelfmoordend depressief , zal hij vaak proberen te houden dit verborgen voor een evaluatie van de arts . Bevestigende informatie die familie en vrienden kan bieden kan het verschil maken in het verkrijgen van de juiste zorg .

Een ander punt dat zwaar cijfers in de echte wereld van de meldkamers en crisiscentra is dat als een persoon wordt ontslagen en de crisis is nog steeds ernstige en voortdurende , moet u 911 bellen , het crisiscentrum , of die van uw omgeving alarmnummer en opnieuw beginnen. Dit is geen tijd om achterover te leunen . Alleen maar omdat een meldkamer arts dacht dat de patiënt was " prima naar huis te gaan ," als zijn gedrag vertelt u anders , niet laten , en hem niet alleen laten . De emotionele tol op alle betrokkenen kan enorm zijn , maar het verkrijgen van hulp , soms zijn de piepende wiel en aan te dringen op het, kan een leven redden . Het is gebruikelijk om meer dan een SEH - bezoek vaak naar hetzelfde ziekenhuis - voordat eindelijk toegelaten tot een opname-eenheid