Meeste goederen en diensten worden belast om andere dingen te financieren, bv publieke goederen, law and order, defensie. En een 2e rol vd overheid is herverdelen via sociale zekerheid.

Er is een groot verschil tss afrekenen ve belasting met een partij en dikwijls kiest overheid om belasting af te rekenen met aanbieders, dat is om admin kosten te besparen. Er zijn veel meer consumenten in vgl met aantal producenten. Wat is belang vh onderscheid?

Afrekenen ve belasting niet noodz betekent dat die de belasting uiteindelijk draagt of betaalt.

Veel belastingen zijn indirecte belastingen, die op een transactie worden geheven. Wat gebeurt er? Stel dat je belasting afrekent met de verkopers. Aanbodcurve verschuift naar links, als je dus de belasting heft op de producenten van sigaretten bv.

De belasting is 1,5 euro. Nieuwe evenwichtspunt is 4 euro bij verkoop van 325 mil stuks.

De prijs stijgt niet met de belasting. De prijs stijgt maar van 3 tot 4.

De producenten dragen anderhalf belastingen af ad overheid, de nettoprijs is 2,5 die ze ontvangen. Het grootste deel vd belasting wordt gedragen door C.

C draagt het grootste stuk vd belasting. Draagt 2/3e vd belasting, 1/3 voor P. Regel is dat wie de meest IE curve is, die draagt het grootste stuk vd belasting.

2e mogelijkheid: belasting innen via de kopers!

Beetje hypothetisch voor sigaretten. In principe zou je dat kunnen.

Voor andere producten is het best denkbaar dat je dat via de kopers afrekent. Wat als je belasting afrekent via de kopers? Mensen weten dat als ze een bepaald bedrag per eenheid geven, dat ze 1,5 zullen moeten afdragen ad overheid. Men zal minder vragen, vraagcurve verschuift naar links. De producent rekent 4 euro aan, maar hij ontvangt 2,5, de rest gaat naar de overheid. Stuvia.com - De Marktplaats voor het Kopen en Verkopen van je Studiemateriaal

Het grootste stuk wordt weer gedragen door de producent, draagt 2/3 vd belasting omdat de prijselasticiteit vd vraag minder prijselastisch is dan de prijselasticiteit vh aanbod. 2 extreme gevallen: zeer prijsinelastische vraag, bv gewoontegoederen.

De totale belasting wordt gedragen door de consument.

Andere extreme is perfect elastische vraag: de verkopers die de volledige belasting dragen.

Bepaling van elasticiteiten: veel technieken, belangrijkste: econometrie: verzameling van statische technieken.

Jan Tinbergen. Grondlegger van econometrie, heel de familie Tinbergen is uitzonderlijk begaafd.

Bij aanbod: minder varianten die men definieert. Meestal 1

elasticiteit: prijsgevoeligheid aanbod = aanbodelasticiteit.

Regel: aanbodcurve: positieve helling: doorgaans een positief getal.

Factoren die de AEL beïnvloeden:

Goederen die beroep doen op unieke productiefactor: inelastisch aanbod. Bv een schilderij van Van Gogh. Er zijn maar beperkt aantal. Dus Q is vast! Dus de mogelijkheden van substitutie is zeer belangrijk!

Analyse van 1 of andere markt op korte termijn, je houdt enkel rekening met onmiddellijke reactie, op korte termijn, als P toeneemt, niet veel reacties in Q.

Maar op middellange termijn, je hebt productiefactoren die variabel zijn, je kan mensen laten overwerken of technisch werkloos stellen, dus reactie als de prijzen voor een bepaald product veranderen.

Op LT zijn alle productiefactoren variabel, bv een grotere fabriek bouwen of er 1 sluiten.

Zie ook productiegedrag

Perfect elastisch aanbod. En perfect inelastisch aanbod; dat zijn 2 grensgevallen.

zijn. V is prijselastisch. Als je daar tarief laat stijgen->gevraagde hoeveelheid->meer dan proportioneel afnemen.

Als je meer inkomsten wil, kan je beter de tarieven verlagen dan verhogen.

2e geval: reizigers die vast zitten aan openbaar vervoer, weinig alternatieven, in dat geval: vraag naar ritten op die lijn is inelastisch, door tarieven te laten stijgen, kan je de inkomsten verhogen. Oogsten: mislukte koffieoogst in Brazilië. Wat ziet men? Enorme daling in de oogst door vorst, volume dat op de markt kan w gebracht. Het is prijsinelastisch, mensen drinken koffie uit gewoonte en bij zo‟n prijsinelastische vraag: als kwantiteit daalt, heeft het een meer dan proportioneel effect op de prijs = enorm effect op de prijs. Resultaat is vaak dat de beperkte oogst tg zeer hoge prijzen wordt verkocht, kan soms zijn dat mislukte oogst tot hogere opbrengsten leidt voor boeren. Dus mislukte oogst niet noodzakelijk minder inkomen. Succesvolle oogst kan leiden tot daling in totale opbrengsten.

Fallacy of composition: met oogsten duidelijk: het hebben ve mislukte oogst kan een drama zijn, omdat er veel concurrenten zijn, prijselasticiteit is elastisch. Als daar iets gebeurt met zijn oogst, wat hij niet verkoopt, wordt verkocht door de andere. Mislukte oogst voor 1 landbouwer is een ramp, als de totale oogst mislukt is, is dat niet echt een ramp. Vraag op lange termijn is altijd elastischer dan op korte termijn.

Bv als je prijselasticiteit naar vraag v benzine bekijkt op periode 3 maanden, zie je dat vraag naar benzine prijsinelastisch is. Weinig alternatief. Als je dat bekijkt in 1 jaar, zijn er mensen die beslissen om een andere auto te kopen en dan kiezen voor diesel. Er zijn meer substitutiemogelijkheden voor de mens, naarmate de periode groter is.

Er zijn andere determinanten vd vraag, ook die gevoeligheden aan die factoren kan je uitdrukken in elasticiteit. 1 vb: kruiselingse prijselasticiteit: als een prijs ve bepaald goed J wijzigt met een bepaalde percentage, wat is dan effect op goed I? Bij een substituut is KP positief. Als prijs van T stijgt met 1%, stijgt de vraag naar koffie. Als je complementen hebt bv, dingen die samen worden gebruikt, dan is de kruiselingse prijselasticiteit negatief, omdat het ook duurder is de combinatie te gebruiken.

KP‟s zijn moeilijk om te schatten. Maar het wordt gedaan. Inkomenselasticiteit is makkelijker te meten.

De normale goederen: positief. Als de inkomen stijgt, stijgt ook vraag naar het goed in kwestie. Inferieure goederen: niet het geval. Negatief meestal.

Normale goederen vaak gesplitst in 2 soorten: 1 soort: basisgoederen. Bv voeding, kleding, inkomenselasticiteit is kleiner dan 1. 2e categorie: luxegoederen: ook normale goederen, maar inkomenselasticiteit groter dan 1, zijn gevoelig aan inkomenswijzigingen, bv electronica, buitenlandse reizen. Kan ook veranderen over tijd, bv auto‟s waren vroeger luxegoed. Luxegoederen zijn doorgaans conjunctuurgevoelig. Schommelingen in luxegoederen zijn meer proportioneel dan conjunctuurschommelingen.

Belangrijke determinant: beschikbaarheid van substituten. Als je een goed hebt met veel substituten, is de vraag elastisch. Bv merk benzine. Daarvoor zijn andere merken beschikbaar. Prijselasticiteit naar 1 merk benzine: prijselastisch, vele substituten ter beschikking. Vraag naar benzine in zijn geheel: minder prijselastisch omdat er minder substituten zijn, dan is het diesel of olie.

Dingen die je kan missen, bv skivakantie: prijselastisch, prijsgevoelig.

Hoe enger je een goed definieert, hoe meer substituten en des te prijselastischer de vraag.

Hoe belangrijker een goed is bij C, des te prijsgevoeliger. Tandpasta: redelijk prijsongevoelig en producenten spelen daarmee. Maar bv een auto, daar begin je te vergelijken enz. Kortingen vaak bij producten die prijselastisch zijn. De prijs is belangrijk. Andere dingen die prijsinelastisch zijn, daar is meer reclame die product differentiëren. Dan spelen producenten niet in op de prijs, maar op het product zelf.

Laatste puntje: hoe langer de tijd verstrekt, hoe prijselastischer het wordt. Zie vb van roken!

Een inkomensgevoelig goed is doorgaans ook prijsgevoelig. Wanneer inkomens schommelen, schommelt ook de vraag naar exotische vakanties. Dat type vakantie is ook zeer prijsgevoelig, er is veel prijscompetitie tussen producenten.

Prijsinelastische vraag: vraag naar basisproduct. Aanbod verschuift naar rechts->grote prijseffecten, maar beperkte kwantiteitseffecten. 4.2 prijs, gevraagde hoev en totale bestedingen (of omzet)