Franz Brentano (1838-1917) (p 189)

Aanvankelijk als priester bij de Dominicanen kwam hij in de problemen vanwege zijn kritiek op de pauselijke onfeilbaarheid, hij verliet zijn Dominicaanse broederschap en moest afscheid nemen van zijn academische positie in Würzburg.

Zijn aanpak in psych onderzoek kenmerkte zich door: 1) resultaten op basis van ervaringen moeten geanalyseerd worden, 2) zijn psych. zou niet meer veranderen en 3) het is een act psychology -> i.p.v. de producten van mentale acties moeten de mentale acties en processen zelf onderzocht worden. Brentano gebruikte de term imagination waar Locke reflection voor gebruikte; ideeën van een object bewerkstelligen zonder dat dit object aanwezig is. En 4) Brentano gebruikte geen introspectie (die hij ‘interne observatie’ noemde), hij geloofde niet dat introspectie iets kan zeggen over ons bewustzijn. Hij gaf aan dat studenten vaak tot een eindconclusie kwamen dat zij zichzelf niet konden observeren. Brentano suggereerde het geheugen te gebruiken in testen (wat gebeurde er toen je voor het laatst boos was?) en imagination. Verder is het bestuderen van dieren, kinderen en gestoorden interessant.

Brentano heeft niet veel geschreven, slechts 38 werken waarvan 8 op psychologische onderwerpen. Zijn boek Psychology bleek zijn grootste werk en hij werkte tot aan zijn dood aan een 2^de editie. Zijn bijdrage is een alternatieve aanpak op die van Wundt te formuleren. Zijn psych van mental acts was een belangrijke voorganger op het Amerikaanse functionalisme .